JOW Bezpartyjni

Znaleźć formę zrzeszenia, która by broniła i chroniła całą siłą wspólną osobę i dobra każdego członka, i przy której każdy, łącząc się ze wszystkimi, słuchałby jednak tylko siebie i pozostał równie wolnym jak poprzednio. Oto jest problem zasadniczy, który rozwiązuje umowa społeczna.
Jan Jakub Rousseau, Umowa społeczna

Kiedy jednak długi ciąg nadużyć, wykrętów i podstępów zmierza w jednym tylko kierunku, zamiary władzy stają się dla ludu wyraźne.
John Locke, Dwa traktaty o rządzie

JOW Bezpartyjni Małgorzata Burnecka

Co musi się stać, aby w swoim własnym kraju Polacy zarabiali tak, jak obywatele innych krajów Europy Zachodniej?

Potrzebny jest przełom: nowy kontrakt społeczny.
Umowa społeczna, która zostanie na nowo zawarta między obywatelami a państwem polskim.

Programy starych, istniejących obecnie partii politycznych, takich jak PO, PiS, PSL czy SLD, nie oferują przełomu dla odblokowania szans zarobkowych Polaków. Ich propozycje są niewiarygodne – to propaganda i festiwale pustych obietnic, z których nie sposób indywidualnie rozliczyć polityków.

Skutkiem tego ponad dwie trzecie Polaków nie ufa partiom politycznym, a blisko trzy czwarte nie ma zaufania do Sejmu. Na tym fundamencie nieufności nie jest możliwe rozwijanie dojrzałego, demokratycznego społeczeństwa, ponieważ brakuje współpracy pomiędzy obywatelami a państwem.
Przełom, czyli zawarcie i uwiarygodnienie nowej umowy społecznej, może się w tej sytuacji dokonać wyłącznie dzięki ponadpartyjnym i obywatelskim inicjatywom.

Poprzedni kontrakt polityczny zawarto w Polsce ponad 25 lat temu. Uczyniono to ponad głowami większości obywateli. Od tamtych czasów Polska awansowała cywilizacyjnie, jednakże lista niewykorzystanych szans rozwojowych oraz pogłębiających się patologii władzy i blokowania perspektyw dla młodego pokolenia jest w naszym kraju bardzo długa. Tak długa, że godzi w bezpieczeństwo narodowe Polski. Nasze państwo jest wprawdzie drapieżne i dominujące wobec własnych obywateli, lecz przy tym słabe wobec swoich sąsiadów i reszty zewnętrznego świata.

Zagrożenia płynące z zewnątrz, na przykład w postaci globalnego kryzysu kapitalizmu w jego neoliberalnej postaci, można i trzeba przezwyciężyć. Koniecznym elementem nowej umowy dla Polski musi być pakt pomiędzy pracodawcami a pracownikami oraz pomiędzy drobnymi przedsiębiorcami, korporacjami i pozostałymi podatnikami z jednej strony, a państwem z drugiej. Jeżeli jednak takiej ponadpartyjnej umowy zabraknie, to rozgoryczenie i złość wielu milionów Polaków, którzy borykają się na co dzień z nierównością szans życiowych oraz zarobkami poniżej słusznych aspiracji, mogą przekształcić się w społeczny bunt.

Zwalczenie tych zagrożeń, odbudowanie obywatelskich relacji oraz podwyższenie standardów życia Polaków są dla nas osiągalne, ponieważ jako społeczeństwo dysponujemy potężnymi zasobami kapitału społecznego i kulturowego, które w istotnych momentach historycznych potrafiliśmy uruchomić i wykorzystać.

Dziś, wraz z milionami bezpartyjnych Polaków, musimy uwierzyć w moc wspólnego, obywatelskiego działania i doprowadzić do zawarcia nowego kontraktu społecznego z naszym państwem. Idąc tą drogą, dokończymy pokojową rewolucję wolnościową, którą rozpoczęliśmy ćwierć wieku temu. Obranie tego kierunku musimy traktować jako cel nadrzędny – polską rację stanu.

Konsekwentnie stosując odpowiednie narzędzia zmian, przeskok z biedy w zamożność, z biurokracji w normalność, z korupcji w praworządność stanie się wreszcie osiągalny.

Nastał moment, w którym polscy pracownicy, polscy pracodawcy, polscy podatnicy i polscy wyborcy – wszyscy bezpartyjni obywatele Polski – będą mogli przywrócić godność sobie i swojemu państwu. Ich interesy, potrzeby, nadzieje i pragnienia będą reprezentowane przez obywatelską, ponadpartyjną koalicję – inicjatywę JOW Bezpartyjni oraz jej sojuszników.

Jesienią 2015 roku odbędzie się jeden z najważniejszych kongresów idei w wolnej Polsce. Wspólnie wezmą w nim udział setki oddolnych liderów, zaangażowanych działaczy oraz rozmaitych, niezależnych środowisk lokalnych, aby doprowadzić do zawarcia nowego kontraktu społecznego dla Polski, kontraktu godnego XXI wieku.

JOW Bezpartyjni Małgorzata Burnecka

1. Zbudujmy Polski Fundament Gospodarczy

1.1. Małe i średnie polskie firmy potrzebują szczególnego wsparcia, aby sprostać konkurencji z globalnymi zagranicznymi graczami, dlatego trzeba dbać o ich promocję i możliwości inwestycyjne oraz zapewnić im warunki dynamicznego rozwoju. Dodatkowo powinniśmy wspierać budowę Polskich Firm Globalnych, ich eksport i międzynarodową ekspansję.

1.2. Setki tysięcy polskich przedsiębiorców, podejmując strategiczne decyzje biznesowe, poczuwa się do odpowiedzialności za losy swoich pracowników i ich rodzin. Dobre zarządzanie ich przedsiębiorstwami skutkuje wypracowywaniem zysków. Zyski natomiast oznaczają sukces finansowy właścicieli przedsiębiorstw, a jednocześnie podnoszą stopę życiową ich pracowników. Państwo nie może tego procesu zakłócać i tworzyć konfliktu między pracodawcami i pracownikami poprzez antagonizujące ich prawo. Przebudowa prawa sprzyjającego relacjom pracownik – pracodawca jest w Polsce niezbędna.

1.3. Konieczne jest usprawnienie komunikacji pomiędzy przedsiębiorcą a państwem, uproszczenie procedur i przepisów, które obecnie spowalniają swobodny rozwój rodzimych przedsiębiorstw. Rozrastająca się armia urzędników powoduje lustrzany rozwój działań obronnych po stronie przedsiębiorców: powstają dodatkowe etaty w przedsiębiorstwach tylko dla obsługi urzędników, częste staje się korzystanie z firm zewnętrznych, obsługujących urzędy. Te działania w żaden sposób nie przyczyniają się do wzrostu PKB w Polsce, a osłabiają moc inwestycyjną i rozwojową polskich firm. Urzędy powinny bezwzględnie ograniczyć ucisk administracyjny nakładany na przedsiębiorców. Zamiast tego – wspomagać obywateli w ich inicjatywach, służyć pomocą i doradzać w problemach, otwierając tym samym przestrzenie do wykorzystania ich ekonomicznych możliwości.

1.4. Pragniemy wszystkimi możliwymi środkami (kampanie społeczne, certyfikaty, rankingi etc.) zachęcać obywateli do nabywania towarów i usług polskich firm. Działania wspierające promocję i edukację są w tym kierunku potrzebne, ponieważ zwracając się w stronę rodzimego rynku sami sobie dajemy pracę i przyczyniamy się do wzrostu naszych wynagrodzeń. Kupując zagraniczne produkty i usługi, płacimy znacznie więcej, gdyż otrzymujemy w pakiecie także naszą biedę i nasze bezrobocie. Proponujemy wprowadzić Certyfikat PPPP – Polski kapitał, Polska myśl techniczna, Polska lokalizacja centrali firmy, Polska lokalizacja zakładów, Polscy poddostawcy. Wiemy, że dobrobyt ma podłoże kulturowe i jest także kwestią świadomego wyboru.

1.5. Postulujemy wprowadzić audyty prawa zamówień publicznych pod kątem możliwości realizacji konkretnych dostaw lub usług przez firmy krajowe, tak aby casus Pendolino nigdy się nie powtórzył. Idąc za przykładem wielu krajów rozwiniętych, wprowadzimy zasadę preferowania polskich firm w przetargach kluczowych dla polskiej gospodarki i infrastruktury.

1.6. Będziemy wspierać finansowo programy stypendialne organizowane przez polskie firmy dla swoich pracowników na najlepszych światowych uczelniach. Celem jest tu zasilenie kadr polskiej gospodarki ekspertami w różnych dziedzinach.

1.7. W zamian jednak oczekujemy, że Polscy przedsiębiorcy nie będą rejestrowali swoich firm w zagranicznych rajach podatkowych. Oczekujemy również, że będą zwiększali pensje swoim pracownikom proporcjonalnie do wzrostu gospodarczego – zwiększając jednocześnie siłę nabywczą klientów naszej gospodarki. W tych kierunkach będziemy prowadzić intensywne kampanie promocyjne i edukacyjne.

1.8. Polska, dysponując tak ogromnym potencjałem innowacyjności, musi postarać się o to, by wynalazki i twórcze projekty pozostawały dobrami jej własnej gospodarki, dając podstawę do dalszego dynamicznego rozwoju. W tym celu powołamy m.in. polski odpowiednik amerykańskiej agencji DARPA, kontraktującej innowacyjne projekty strategiczne USA.

JOW Bezpartyjni Małgorzata Burnecka

POBIERZ PDF
www.jowbezpartyjni.pl

F.A. Hayek

Chcemy wolności, wolności i odpowiedzialności.

Najbliższe mojemu sercu poglądy na temat wolności zawarł F.A. Hayek w swoim dziele „Konstytucja Wolności”.

Na tej podstronie będę starała się opowiedzieć Wam o tym, czym wolność w znaczeniu Hayeka jest i jakie są jej konsekwencje.

W tej chwili ta podstrona jest w opracowaniu, ale póki co, możecie obejrzeć dwa świetne filmiki, w dość niekonwencjonalny sposób opowiadające o zderzeniu poglądów ekonomicznych (na których nie będę się tu skupiać) Hayeka oraz Keynesa:

Otwarta Polska

Jeśli widzę dalej, to tylko dlatego, że stoję na ramionach olbrzymów.

Isaac Newton, list do Robert Hooke’a z 5 lutego 1676

Cywilizacja zaczyna się, gdy człowiek w dążeniu do swoich celów może wykorzystać więcej wiedzy, niż sam zdobył i gdy przekracza granice swojej ignorancji, korzystając z wiedzy, której sam nie posiada.

F. A. Hayek, Konstytucja wolności

Udostępnienie pewnej treści, idei czy projektu nieograniczonej liczbie osób, pozwolenie na wprowadzanie przez nich modyfikacji, poprawek i zmian, oznacza otwarcie tej treści na nieprzewidywalny potencjał umysłów innych ludzi. Gwarantuje to z jednej strony kontrolę nad ewentualnymi błędami, z drugiej – ciągłą innowacyjność, czyli dwa podstawowe warunki dynamicznego rozwoju każdego przedsięwzięcia.

Tak od wieków rozwijała się nauka – zasoby sprawdzonej wiedzy, które były na bieżąco uaktualniane, weryfikowane i pogłębiane. Tak zaczęło rozwijać się od lat siedemdziesiątych wolne oprogramowanie, stając się żywym dowodem na to, że organiczna, swobodna współpraca wielu indywidualności może doprowadzić w krótkim czasie do spektakularnych efektów z korzyścią dla całej ludzkości.

Pomimo tych przekonujących przykładów, otwartość jest nadal wartością, której brakuje w zarządzaniu naszym państwem oraz w myśleniu o edukacji, innowacyjności czy o motywowaniu społecznej aktywności obywateli.

Przedstawiam tu podstawowe zasady otwartości, według których powinno rozwijać się nowoczesne i obywatelskie państwo, i które powinny, moim zdaniem, stać się podstawą do budowania złożonej, obustronnie korzystnej relacji między państwem a obywatelami.

Dzięki otwartym rozwiązaniom, które proponuję, obywatele będą mogli na równych prawach korzystać z danych i dóbr intelektualnych, które powstały z ich własnych pieniędzy, czyli były finansowane z budżetu państwa. Korzystać, czyli z ich pomocą: uczyć się, dokształcać, wspierać swoją przedsiębiorczość i działania społeczne. Poczujemy, że bycie obywatelem Polski to nie tylko obowiązek, ale też przywilej zapewniający wymierne korzyści dla naszego rozwoju społecznego, intelektualnego i ekonomicznego.

Dzięki wprowadzeniu otwartych rozwiązań, obywatele uzyskają także kontrolę nad jakością treści tworzonych przez instytucje państwowe i ich pracowników, a także kontrolę nad działaniami, decyzjami i przepływami finansowymi w swoim państwie. Taki stopień transparentności jest niezbędny do odbudowania w Polsce zaufania społecznego do instytucji publicznych i do władzy. Staniemy się, jako świadome i doinformowane społeczeństwo, najlepszym stróżem działań władzy i okiem patrzącym bacznie na ręce administracji.

Otwarty dostęp (Open Access)

Otwarty dostęp do danych i treści naukowych tworzonych przez publiczne instytucje i ośrodki naukowe. W praktyce oznacza to możliwość nieograniczonego korzystania z danych i treści naukowych udostępnionych obywatelom w formie elektronicznej, a pochodzących od państwowych wyższych uczelni, ośrodków badawczych i innych publicznych instytucji. Warunkiem jest tu zapewnienie nieodpłatnego i powszechnego dostępu do tych treści i danych w celu ich kopiowania, rozpowszechniania i przetwarzania przez obywateli (przy zachowaniu zasady uznania autorstwa).

Otwarte dane (Open Data)

Otwarty dostęp do danych generowanych przez instytucje publiczne, urzędy i administrację państwową, z wykluczeniem danych personalnych, czyli danych dotyczących konkretnych osób. Zasada otwartości danych polega na udostępnieniu obywatelom wszystkich informacji i treści o charakterze niepersonalnym, które wytwarzane są przez państwowe urzędy i instytucje publiczne, czyli na przykład: wszystkich danych statystycznych dotyczących naszego społeczeństwa, danych geologicznych, klimatycznych czy kartograficznych odnoszących się do naszego kraju oraz innych treści, które opracowują państwowe ośrodki statystyczne lub centralne ośrodki administracyjne. Dostęp do danych publicznych, podobnie jak w przypadku treści naukowych, powinien być nieodpłatny, powszechny i zapewniać możliwość swobodnego kopiowania, rozpowszechniania i przetwarzania ich przez obywateli.

Otwarte standardy (Open Standards)

Otwarte standardy, w których udostępniane są dane publiczne lub naukowe. Przy wprowadzaniu zasad otwartości trzeba pamiętać, że sam dostęp do danych to nie wszystko. Jeśli dane publiczne zostaną udostępnione obywatelom w formatach, które nie pozwalają na edycję, swobodne przetwarzanie czy importowanie danych do różnego rodzaju oprogramowania, czyli dane zapisane będą w tak zwanych zamkniętych standardach – obywatele nie będą mieli z nich żadnego pożytku, ponieważ praca z nimi będzie utrudniona lub wręcz niemożliwa.

Wolne oprogramowanie i oprogramowanie o otwartym źródle (Free and Open Source Software)

Prawdziwa otwartość musi uwzględniać także narzędzia, którymi się posługujemy, żeby ją wdrożyć. Konieczne jest korzystanie z otwartych i dostępnych dla wszystkich obywateli narzędzi pracy: z uznanych przez niezależne organizacje otwartych standardów oraz z otwartego oprogramowania niezależnego od komercyjnych firm, aby każdy mógł wykonać podobne operacje na udostępnionych danych i w równym stopniu mógł z nich korzystać, używając powszechnie dostępnego oprogramowania niezwiązanego z konkretnym dostawcą lub jednym producentem. W instytucjach publicznych i państwowej administracji nie możemy posługiwać się narzędziami zamkniętymi, jak na przykład formaty plików czy protokoły komunikacyjne współpracujące tylko z jednym, odpłatnym i komercyjnym rodzajem oprogramowania, ponieważ jest to zaprzeczeniem powszechnego i swobodnego dostępu dla wszystkich obywateli, a dodatkowo – jest zmuszaniem ich do nabywania konkretnych produktów. Instytucje publiczne powinny korzystać wyłącznie z wolnego oprogramowania i oprogramowania o otwartym kodzie źródłowym – są to narzędzia niezależne od komercyjnych podmiotów, mogą być wdrażane i obsługiwane przez różne jednostki.

Otwarte zasoby edukacyjne (Open Educational Resources)

„Uniwersalne zasoby edukacyjne dostępne dla całej ludzkości” (konferencja UNESCO, Paryż 2002). Otwarte zasoby edukacyjne to idea otwartości przeniesiona na grunt treści edukacyjnych, a polegająca na budowaniu ogólnodostępnych elektronicznych katalogów, bibliotek, baz i repozytoriów, w których umieszczane są materiały edukacyjne opublikowane na otwartych licencjach (np. na licencjach Creative Commons): podręczniki, testy, sylabusy, wykłady, grafiki, wizualizacje, filmy, animacje, a nawet programy i aplikacje, słowem – wszystko to, co współcześnie może przydać się zarówno uczniom, jak i nauczycielom do wzbogacania, urozmaicania i pogłębiania ich wiedzy na każdym etapie edukacji i w każdym obszarze procesu edukacyjnego. Publikowanie tych materiałów na wolnych licencjach lub w domenie publicznej umożliwia uniwersalny, powszechny swobodny dostęp do tych treści oraz ich szerokie wykorzystanie – rozpowszechnianie, modyfikowanie, powielanie w zależności od indywidualnych potrzeb użytkowników.

Bardzo dobrym przykładem otwartych zasobów edukacyjnych są kursy i sylabusy uniwersyteckie tworzone w ramach projektu MIT OpenCourseWare. To materiały edukacyjne dla studentów i nauczycieli akademickich na całym świecie, rozbudowywane od 2002 roku przez kadrę i współpracowników Massachusetts Institute of Technology i udostępniane przez nich w domenie publicznej lub na wolnych licencjach.

Otwarte rządy (Open Government)

Zasada otwartych rządów oznacza wprowadzenie pełnej jawności i przejrzystości w działaniach rządu i administracji państwowej poprzez zapewnienie obywatelom powszechnego, swobodnego i nieograniczonego dostępu do dokumentów, decyzji, procedur i działań instytucji rządowych. Rozwój technologii informatycznych i cyfrowych narzędzi dają dzisiaj możliwość ustanowienia nowego rodzaju współpracy między obywatelami a instytucjami państwowymi. Współpracy opierającej się na społecznym zaufaniu, obustronnej komunikacji, obywatelskiej kontroli władzy oraz zaangażowaniu obywateli w procesy decyzyjne władzy oraz ich bezpośredni, aktywny udział w projektowaniu i wprowadzaniu nowych rozwiązań zarówno na poziomie społeczności lokalnej, jak i całego kraju.

www.r-ewolucja.pl

Ruch JOW

Nauka

główne zainteresowania naukowe

współczesne teorie społeczeństwa
współczesne teorie komunikacji
wolna kultura
socjologia polityki

projekty naukowe

luhmann.pl link
Dynamika kultury a (r)ewolucja własności intelektualnej link
Poglądy a deklaracje polityczne młodego pokolenia Polaków na przykładzie studentów studiów dziennych Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego (2003-2006)

publikacje

O koncepcji wolności w wolnej kulturze
w opracowaniu
Teoria Niklasa Luhmanna w systemie nauki. Obserwacja odniesień
przyjęty do druku: Nowa Krytyka, nr 22/2008
Dynamika Kulury a (r)ewolucja własności intelektualnej – Tom 1
pod redakcją Małgorzaty Burneckiej i Rafała Próchniaka

Wrocław 2007
Kształtowanie więzi społecznych w wolnej kulturze
w: Dynamika Kulury a (r)ewolucja własności intelektualnej – Tom 1

[pod redakcją Małgorzaty Burneckiej i Rafała Próchniaka] Wrocław 2007
Znaczenie i problemy analizy teorii socjologicznych
2K – Kultura i Komunikacja, nr 1-2/06 Wrocław 2006
Recepcja teorii systemów socjalnych Niklasa Luhmanna w polskiej literaturze naukowej
2K – Kultura i Komunikacja, nr 1-2/05 Wrocław 2006
Trójjedyna choreja
Dyskurs Kulturoznawczy (Zeszyty Kulturoznawcze 3/2003)

wygłoszone referaty

O koncepcji wolności w wolnej kulturze
Uniwersytet Wrocławski, 23-24 marca 2007, Dynamika kultury a (r)ewolucja własności intelektualnej – współczesne koncepcje i problemy II
Społeczeństwo jako system
Uniwersytet Wrocławski, 24-25 listopada 2006, Humanistyka w interdyscyplinarnym dialogu. Od projektu do realizacji
Znaczenie i problemy analizy teorii socjologicznych
Uniwersytet Wrocławski, 27 kwietnia 2006, Metodologiczne problemy socjologii
Problemy recepcji socjologii niemieckiej w Polsce na przykładzie teorii Niklasa Luhmanna
Uniwersytet Wrocławski, 25 marca 2006, Polsko-niemiecka konferencja w stulecie urodzin Rene Königa: Recepcja współczesnej socjologii niemieckiej w Polsce
Kształtowanie więzi społecznych w wolnej kulturze
Uniwersytet Wrocławski, 10-11 marca 2006, Dynamika kultury a (r)ewolucja własności intelektualnej – współczesne koncepcje i problemy
Sztuka jako głos we współczesnym dyskursie społeczno-politycznym
Uniwersytet Wrocławski, 25-26 listopada 2004, Od monumentu do marketu. Współczesna sztuka wobec przestrzeni publicznej
City Space as a Space for Art
Otto-von-Guericke-Universitat Magdeburg, 4-6 czerwca 2004, Stadtentwicklung-Stadtpolitik-Stadtvergleich
East-West Conflict in Modern Art
Uniwersytet Wrocławski,13-14 kwietnia 2004, Communication and Culture
Od zwierzęcia społecznego do maszyny społecznej
Uniwersytet Jagielloński, 2-4 kwietnia 2004, Człowiek-zwierzę, Człowiek-maszyna
Catching Sight of an American
Uniwersytet Wrocławski, 28-29 maja 2003, Communication and Culture
Sexual Minorities in Poland
Uniwersytet Wrocławski, 23-24 maja 2002, Communication and Culture

organizacja wydarzeń naukowych

organizacja i prowadzenie (wspólnie z mgr. Rafałem Próchniakiem) II ogólnopolskiej interdyscyplinarnej konferencji ‚Dynamika kultury a (r)ewolucja własności intelektualnej – wspólczesne koncepcje i problemy’ (23-24 marca 2007, Willy Brandt Zentrum UWr)
organizacja i prowadzenie (wspólnie z mgr. Piotrem Antoniewiczem i Stowarzyszeniem ‚Interakcja’) socjologicznej konferencji naukowej ‚Metodologiczne problemy socjologii’ (27 kwietnia 2006, Instytut Socjologii UWr)
organizacja i prowadzenie (wspólnie z mgr. Rafałem Próchniakiem) ogólnopolskiej interdyscyplinarnej konferencji ‚Dynamika kultury a (r)ewolucja własności intelektualnej – wspólczesne koncepcje i problemy’ (10-11 marca 2006, Willy Brandt Zentrum UWr)
organizacja i prowadzenie (we współpracy z Centrum Sztuki Mediów WRO) ogólnopolskiej interdyscyplinarnej konferencji ‚Od monumentu do marketu. Współczesna sztuka wobec przestrzeni publicznej’ (25-26 listopada 2004, Instytut Kulturoznawstwa UWr)
organizacja i prowadzenie ogólnopolskiej interdyscyplinarnej studenckiej konferencji naukowej ‚Ciało w przestrzeni kulturowej’ (27-28 listopada 2003, Katedra Kulturoznawstwa UWr)

Social media

O mnie

listopad 2009 :: publiczna obrona pracy doktorskiej Teoria autopoietycznych systemów społecznych Niklasa Luhmanna – analiza koncepcji i jej znaczenia w naukach społecznych – obroniona z wyróżnieniem jednomyślnym werdyktem komisji.

czerwiec 2006 :: otwarcie przewodu doktorskiego w Studium Doktoranckim Nauk o Polityce, Filozofii i Socjologii WNS UWr pt.: Teoria autopoietycznych systemów społecznych Niklasa Luhmanna – analiza koncepcji i jej znaczenia w naukach społecznych

2005 – 2009 :: studia doktoranckie w Studium Doktoranckim Nauk o Polityce, Filozofii i Socjologii, WNS Uniwersytetu Wrocławskiego.
Opiekun naukowy: prof. dr hab. Wojciech Sitek, Instytut Socjologii

2005 – 2007 :: Seminarium Doktorskie w Centrum Studiw Niemieckich i Europejskich im. Willy Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego.
Opiekun naukowy: prof. dr hab. Michael Fleischer, Katedra Komunikacji Społecznej

listopad 2005 :: tytuł magistra kulturoznawstwa (Instytut Kulturoznawstwa, WNHiP UWr)

lipiec 2005 :: tytuł magistra socjologii (Instytut Socjologii, WNS UWr)

czerwiec 2005 :: Nagroda Wojewody Dolnośląskiego za zajęcie I miejsca w Finale Regionalnym konkursu Primus Inter Pares 2005

2004 – 2005 :: studia dzienne magisterskie na kierunku filozofia (Instytut Filozofii, WNS Uniwersytetu Wrocławskiego) – rok I i II, z braku czasu porzucone

2003 – 2004 :: przewodnicząca Studenckiego Koła Naukowego Kulturoznawców Uniwersytetu Wrocławskiego

2000 – 2005 :: studia dzienne magisterskie na kierunku socjologia (Instytut Socjologii, Wydzia Nauk Społecznych UWr) indywidualny program studiów od semestru VI pod opieką naukową prof. dr hab. Wojciecha Sitka

2000 – 2005 :: studia dzienne magisterskie na kierunku kulturoznawstwo (Instytut Kulturoznawstwa, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocawskiego) indywidualny program studiów od semestru IV pod opieką naukową prof. dr hab. Michaela Fleischera

2000 :: Laureatka XXX Olimpiady Literatury i Języka Polskiego, opieka: mgr Renata Otolińska (V LO we Wrocawiu)

1996 – 2000 :: V Liceum Oglnokształcące im. Jakuba Jasińskiego we Wrocławiu, klasa o profilu filologicznym (rozszerzone języki: angielski, niemiecki)

1996 :: Laureatka XXII Konkursu Polonistycznego, Finalistka Konkursu Języka Angielskiego

1988 – 1996 :: Szkoła Podstawowa nr 16. im. Tadeusza Mikulskiego we Wrocawiu